O wierze

Bardzo ciekawe słowo, kryjące pod sobą wiele znaczeń. W języku potocznym określamy tak dużą grupę ludzi, zaś najczęściej określamy tak  pewien system zachowań. To co mnie interesuję.

Najprościej rzecz ujmując jest to uznanie istnienia czegoś, czego nie możemy namacać lub zobaczyć, mimo tego wiemy że jest. Dobrze, jednak jak mamy wiedzieć że coś jest, skoro nie możemy tego doświadczyć zmysłami?Ludzki umysł jest bardzo ciekawą zagwostką. Daje człowiekowi możliwość patrzenia w szerszej perspektywie. Dobrym tego przykładem jest fizyka. Ludzie bardziej ode mnie w tej dziedzinie zaznajomieni, przyznają mi rację: cały wszechświat składa się z atomów. My, zwierzęta, rośliny, woda, etc. Każde z tych elementów naszej codzienności możemy w jakiś sposób doświadczyć( zmysłowo, intelektualnie, duchowo). W przypadku wspomnianych cząstek elementarnych, nie mamy możliwości ich dośwwiadczenia. No bo jak? Jasne, inżynierowie, czy wojskowi w laboratoriach badawczych, mający dostęp do uranu i innych materiałów o potencjale energetycznym mają duże pole do manewru, ale sami z siebie nie są wstanie doświadczyć ww. rzeczy. Stąd widząc, czy nawet czując owe materiały, wychodząc z budynku wiedzą, że jak wrócą do domu, to oglądanie telewizji, czy kolację przy świetle lamp, zawdzięczają energii wyzwolonej z rozpadu atomów uranu.

Także widocznym jest, że doświadczenie rozumowe, a niekoniecznie zmysłowe przekonuje nas o tym, że świat nie jest piaskownicą, która jest ogrodzona i nie jest naszym jedynym miejscem zabawy. Często ona znajduje się na  placu zabaw, z którego możemy korzystać do woli i więcej. Wiemy o tym i to jest ważne! Widzimy, że przytoczona przeze mnie piaskownica i plac zabaw są tylko elementem większej całości. Ludzie,dzieją się w tym świecie takie rzeczy co się fizjologom nie śniły- cytując klasyka. ;)

Się rozpisałem...Jestem humanistą, nie ścisłowcem. A robię wykład jak potłuczony z fizyki.Dzięki za uwagę( jeśli ktoś to czyta) i napisz co o tym myślisz. Może zmienisz mój sposób myślenia, who knows? ;)